Lean, DevOps, midyears, kpi’s, performance cycles, SIAM, NEN, Cobit, Agile, ITIL framework, visual management…..pffff

Vroeger was het eenvoudiger

De manager heette de baas. De werknemers werden personeel genoemd en die deden ook nog eens wat je hen opdroeg – punt. Niks geen ITIL en Cobit, laat staan performance cyclus.

Soms verlang ik wel eens terug naar die tijd. Niet heel lang geleden had ik een gesprek met één van mijn teamleden na een ‘mislukte’ SCRUM- sessie; “Zeg maar gewoon wat ik moet doen, ik hoef geen feedback en pop-gesprek en al helemaal geen daily standup, ik wil gewoon werken”.

Wel zo duidelijk! Het scheelt een hoop overleggen, managen, rapporteren en tevredenheid meten. Om nog maar te zwijgen over toolselecties voor al dat soort zaken. De vraag rijst soms hoe je nog aan werken en geld verdienen toekomt als je alles moet kunnen meten, verantwoorden en terugkoppelen? In het woud van regels, normeringen, kaders en methodieken die elkaar aanvullen en tegenspreken raken veel managers soms verdwaald. Na een dag hard werken en nadenken ben je moe waarbij een knagend gevoel opborrelt: wat heb ik nu eigenlijk opgeleverd vandaag?

Een complexe wereld

Een rare paradox; het overzicht verliezen door al die zaken die juist bedoeld zijn om overzicht en controle te geven, waarde toe te voegen en efficiency te maximaliseren. In het streven controle te houden, cijfers te kunnen opleveren aan je baas of het jaarplan sluitend te krijgen, verliezen we uit het oog waar het OOK over moet gaan; samenwerken, oog hebben voor elkaar, plezier in het werk, creativiteit ruimte geven, durven doen.

Op de markt zijn ontelbare trainingen beschikbaar om te begrijpen hoe de wereld in elkaar zit. Van ‘dolende dertigers’ tot ‘SLA’s’ maken voor niet-juristen’, er is altijd wel wat op te steken. Ik heb er velen van gevolgd maar nooit de heilige graal gevonden. Ok, maar wat moeten we dan? Al die zaken overboord zetten, terug naar de tijd van het perkament en de ganzenveer? Uiteraard niet. De wereld is nu eenmaal een stuk complexer geworden. Dat vergt complexere systemen om de kwaliteit en beschikbaarheid van producten en diensten te kunnen garanderen. Het produceren van een smartphone is iets anders dan het bakken van een brood. Maar ook bij het bakken van brood op de schaal waar we mee te maken hebben is een goede procesmatige aanpak met een goede kwaliteitsborging een vereiste.

De menselijke maat

Bij Joost-IT denken we continu na over de invulling van de rol Service Management consultant. Een van mijn stokpaardjes daarbij is om de menselijke maat als leidraad te houden. Hoe doe je dat in deze complexe, technische, veel van ons vragende wereld?
Door de voortschrijdende techniek, maar ook de jonge generatie die zich niet meer op een traditionele manier laat aansturen, is er behoefte ontstaan aan versimpeling. SCRUM, DevOps en Kanban – achtige gedachtegoederen bieden daar mooie handvatten voor.

Er is een hernieuwde manier van samenwerken aan het ontstaan. We groeien naar kort cyclische projecten die overzicht behouden en meer energie genereren. Teams worden multidisciplinair ingericht; samenwerken zonder kunstmatige schotten tussen de afdelingen geven lucht in organisaties.
Daarbij is het van belang simpele menselijke dingen niet uit het oog te verliezen. We moeten aan het noodkoord durven trekken, om in Lean-termen te blijven, wanneer er iets raars aan de hand is. We willen beloond worden voor goed gedrag; de menselijke maat als fundament. Laten we daarbij niet de waardevolle lessen uit de ‘oude wereld’ uit het oog verliezen. Elkaar eerlijk en respectvol de waarheid blijven vertellen. Modellen en theorieën ter discussie blijven stellen om ze te verbeteren. Blijven streven naar een goede balans. Tussen kosten en baten, input en output, werk en privé.